| 
								 Görmək təkcə 
								tamaşa eləmək deyil, gördüyünü həm də dərk 
								eləmək lazımdır. Müəllimin müqəddəs vəzifəsi 
								şagirdlərə dərketmə bacarığını aşılamaqdır. Uzun 
								illər pedaqoji sahədə çalışan və kifayət qədər 
								təcrübəsi olan müəllimlər indiyə kimi 
								saysız-hesabsız tədris formalarından və 
								metodlarından istifadə ediblər ki, hər bir 
								şagirdin özünəməxsus qabiliyyətini üzə çıxarsın, 
								onun dərketmə bacarığını daha tez 
								formalaşdırsın. Şagirdlərin, hətta müəllimlərin 
								də bu sahədə özünü göstərməsi üçün qeyri-ənənəvi 
								tədris formalarından, tərbiyəvi üsullardan da 
								istifadə etmək lazımdır. 
								
								 Məsələn, 
								müəllim dərsi adi qaydada deyil, şagird 
								təxəyyülünə uyğun qeyri-standart formada elə 
								təşkil etməlidir ki, bu prosesdə şagirdin 
								qabiliyyəti asanlıqla üzə çıxsın. Belə tədris 
								prosesində ənənəvi və müasir təlim üsullarından 
								geniş istifadə olunmalıdır. Bir sözlə, müəllimin 
								hər bir dərsi adi dərs yox, yaradıcı dərs 
								olmalıdır. 
								Məlumdur ki, 
								dərketmə bacarığının erkən formalaşması 
								məktəbəqədər müəssisələrdə, xüsusilə ibtidai 
								siniflərdə başlayır. Hələ tam formalaşmamış uşaq 
								fantaziyalarında işıq da çoxdur, qaranlıq da - 
								kim hansını istəyir, onu seçir. Müəllim nəzəri 
								biliyindən, pedaqoji təcrübəsindən ustalıqla 
								yararlanıb uşağın qaranlığı yox, məhz işığı 
								seçməsinə kömək etməlidir. Bu seçim kor-koranə 
								olmamalıdır. Müəllim uşağın bu seçimi etməsinə 
								onun başa düşmədiyi mürəkkəb elmi-metodik 
								üsullarla yox, sadə, eyni zamanda qeyri-adi 
								tədris yolu ilə yardım etməlidir. Şagird ilk 
								təhsil illərindən tədricən başa düşməlidir ki, 
								düşünmədən oxumaq və oxumadan düşünmək 
								faydasızdır! Ancaq həqiqi biliyin sayəsində hər 
								bir işdə-seçdiyin hər bir peşədə məğrur və kamil 
								olmaq mümkündür. Başqa yol yoxdur. 
								Keçdiyim 
								çoxsaylı belə dərslərdən birini misal gətirmək 
								istəyirəm. İbtidai sinifdə "Azərbaycanın 
								təbiəti" mövzusunda dərs keçdim. Dərs "Təbiət 
								nədir" sualı ilə başladı. Cavablar verilən vaxt 
								saysız-hesabsız hipotezlər irəli sürüldü, 
								səslənən informasiyaların mənbələri tapıldı, 
								məlumatlar analiz olundu və nəticələr çıxarıldı. 
								Bu dərsə biz əvvəlcədən hazırlaşmışdıq. Dərs 
								təkcə sinfi yox, həm şagirdlərin, həm də mənim 
								evimi əhatə elədi. Dərs boyu şagirdlərdən geri 
								qalmayan valideynlər verilmiş mövzuda həm 
								yaxından, həm də ürəkdən iştirak etdilər. Mən 
								onlara uşaqlarla mövzunu necə müzakirə etməyi və 
								onlara necə düzgün kömək etməyin yollarını 
								göstərdim. Hamı birlikdə şəkil çəkdi, yazdı, 
								danışdıE Bu müddət ərzində biz birlikdə təcrübə 
								mübadiləsi apardıq, dünyanı yenidən kəşf elədik 
								və öz fantaziyalarımızdan heyrətə gəldik. 
								Uşaqların üzündəki sevinc, heyrət və maraq bu 
								dərsin alındığını göstərirdi. Sifətlərindəki 
								ifadədən aydın olurdu ki, onlar iştirakçısı 
								olduqları dərsdə gördüklərinə sadəcə tamaşa 
								etməyiblər, həm də dərk ediblər. 
								
								 Milli 
								Konservatoriyanın nəzdində Respublika İncəsənət 
								Gimnaziyasında təhsilin həyatla, incəsənət və 
								mədəniyyətlə əlaqələndirilməsinə, tədris 
								prosesində fərdiləşdirməyə, yəni hər bir şagirdə 
								özünəməxsus şəkildə yanaşma metodlarına və eyni 
								zamanda pedaqoji eksperimentlərə geniş yer 
								verilir. Təsadüfi deyil ki, gimnaziyamız Təhsil 
								Nazirliyinin həyata keçirdiyi təhsil 
								islahatlarında fəal iştirak etdiyinə və 
								qazandığı uğurlara görə "Ən yaxşı ümumtəhsil 
								məktəbi" müsabiqəsinin qalibi olub. 
								Uzun illərin 
								təcrübələri göstərir ki, bir təlim metodunu hər 
								sinifdə eynilə təkrar eləmək mümkün deyil, çünki 
								hər sinif, hər şagird özü təkrarsızdır. Bir 
								pedaqoq kimi mən özüm də bir dəfə keçdiyim dərsi 
								başqa sinifdə təkrar keçə bilmirəm. Öyrənmədə 
								təkrarçılığa tez-tez ehtiyac duyulsa da, 
								tədrisdə təkrarçılıq fayda vermir. Şagirdin 
								ürəyinə, dünyagörüşünə yol açmaq, möcüzəli 
								dünyanı onlar üçün yenidən "kəşf etmək"dən ötrü 
								müəllim yorulmadan, ardıcıl olaraq çalışmalıdır. 
								Gənc nəslin tərbiyəsi hər bir müəllimin 
								fəaliyyətində aparıcı yer tutmalı, 
								vətənpərvərlik, estetik tərbiyə, milli adət və 
								ənənəyə hörmət, mədəni davranış qaydaları və 
								düzlük kateqoriyaları onun tədris metodlarında 
								dominantlıq təşkil etməlidir. 
								Müəllim, dahi 
								fizik İ.Nyutonun dediyi "Əgər mən başqalarına 
								nisbətən daha uzağı görürəmsə, deməli, 
								nəhənglərin çiyni üstündə dayanmışam!" 
								kəlamındakı həqiqəti dərk edərək, şagirdlərinin 
								əlindən tutub, özü fəth etdiyi zirvəyə 
								qaldırmalıdır ki, onlar daha uzağı görə 
								bilsinlər və onlarda hüdudsuz dünyagörüşü olsun. 
								Və onlar o zirvədən sadəcə tamaşa eləməsinlər, 
								dərsdə və həyatda baş verənlərə tamaşaçı kimi 
								baxmasınlar, baş verənləri obyektiv şəkildə dərk 
								edə bilsinlər. Bu dərketmə bacarığı onlara hər 
								an dəyişən dünyada öz layiqli yerini tapmağa 
								kömək etsin, müstəqil həyata atılanda onlar 
								cəmiyyətin layiqli vətəndaşı olsunlar!  
								
								
								Leyla ƏSGƏROVA, 
								Milli Konservatoriyanın  
								nəzdində Respublika İncəsənət  
								Gimnaziyasının ibtidai sinif müəllimi  | 
								  |