|
Azərbaycan xalqının həqiqi tarixi hələ
yazılmayıbdır. Gərək bizim xalqın əsl tarixi
yazılsın.
Heydər ƏLİYEV
Təhsili
Azərbaycanın davamlı inkişaf strategiyasının ən
öncül istiqamətlərindən biri hesab edən
Azərbaycan Respublikasının Prezidenti İlham
Əliyev bu sahədə aparılan islahatları yüksək
qiymətləndirərək demişdir: "Təhsil Nazirliyində
düşünülmüş proqram, konsepsiya vardır". Dövlətin
müəyyənləşdirdiyi bu strategiya və konsepsiya 10
ildən artıqdır ki, təhsil naziri, əməkdar elm
xadimi, professor Misir Mərdanovun bilavasitə
rəhbərliyi və şəxsi iştirakı ilə uğurla həyata
keçirilir.
 Bu
illər ərzində Misir müəllim bütün səylərini
təhsil sahəsindəki çatışmazlıqların aradan
qaldırılmasına, təhsilin bütün pillələrində
effektiv yeniliklərin tətbiqinə, Azərbaycan
təhsilində köklü məzmun islahatlarının
aparılmasına, təhsil sisteminin yeniləşməsinə,
milli və bəşəri dəyərlər zəminində Avropa və
dünya təhsil sisteminə uğurla inteqrasiya
edilməsinə yönəltmişdir. Məhz onun Azərbaycan
təhsilinə rəhbərlik etdiyi illərdə təhsil
sistemi elmi cəhətdən əsaslandırılmış
proqramlara uyğun idarə olunmağa başlamışdır.
Təhsil
tariximizdə ilk dəfə olaraq on altı
inkişafyönümlü dövlət proqramı təsdiq olunmuş və
uğurla həyata keçirilməkdədir. Təhsilin
ayrı-ayrı sahələrinin inkişafı üzrə real
vəziyyətin təhlili əsasında hazırlanıb təsdiq
edilmiş bu proqramların reallaşdırılması
nəticəsində təhsil infrastrukturu müasir
tələblərə uyğun qurulmuş, təhsilin məzmunu
yeniləşdirilmiş, "Azərbaycan Respublikasında
ümumi təhsilin Konsepsiyası (Milli Kurikulum)"
təsdiq olunmuş, yeni dərslik siyasəti
reallaşdırılmış, təhsilalanların
nailiyyətlərinin qiymətləndirilməsi üzrə yeni
model və mexanizmlər tətbiq edilmiş, əmək
bazarının tələbatına uyğun kadr hazırlığı və
təminatı yaxşılaşdırılmış, təhsil müəssisələri
informasiya-kommunikasiya texnologiyaları ilə
təmin edilmiş, təhsil sisteminin
informasiyalaşdırılması, məktəbəqədər, texniki
peşə, ali təhsil, xaricdə təhsil, istedadlı
uşaqların inkişafı, xüsusi qayğıya ehtiyacı olan
uşaqların təhsilinin təşkili,
de-institutlaşdırma və digər bu kimi sahələrdə
əhəmiyyətli nailiyyətlər əldə olunmuş, maddi
dəyərlərdən əldə edilən kapital ölkədə insan
kapitalının inkişafına yönəldilmişdir.
Büdcə vəsaiti
hesabına Təhsil Nazirliyi tərəfindən yeni
təhsil-tərbiyə müəssisələrinin tikilməsi və ya
əsaslı təmir edilməsi böyük bir vüsətlə həyata
keçirilmişdir. Təbii ki, gələcək tədqiqatçılar
bu illərdə Azərbaycanda təhsilin inkişaf
tarixindən yazarkən çoxşaxəli fəaliyyəti ilə
çağdaş təhsil tariximizin parlaq səhifələrini
yazmış hörmətli təhsil nazirimiz Misir
Mərdanovun sistemli və ardıcıl həyata keçirdiyi
əsaslı tədbirləri, təhsilin infrastrukturunun və
məzmununun yeniləşdirilməsi, mütərəqqi dünya
təcrübəsinə uyğunlaşdırılması sahəsindəki
xidmətlərini tarixi nailiyyət kimi
qiymətləndirməklə yanaşı, həm də onu böyük elmi
səriştəyə və təcrübəyə malik təhsilşünas alim və
təhsil tarixçisi kimi dəyərləndirəcəklər. O,
müasir, qlobal elmi təfəkkürə malik, müsbət
radikal addımlar atmağa meyilli, yeniləşməyə
nail olmağa israrlı, informasiya cəmiyyətindəki
ideyaların daşıyıcısı olan bir alim, islahatçı
nazirdir. Misir müəllim öz yaradıcılığında
müasir təhsilşünaslığın elə problemlərinə
toxunmuş, elə ciddi elmi məsələləri şərh
etmişdir ki, gələcəkdə bu mövzuda tədqiqat
aparanlar mütləq onun yaradıcılığına müraciət
etməli olacaqlar. O, təhsil sahəsindəki
problemləri vaxtında görür, aktual məsələləri
önə çıxarır, dövlətin və cəmiyyətin diqqətini
qarşıdakı hədəfə yönəltməklə yanaşı,
təhsilşünaslığın bir elm sahəsi kimi inkişafına
öz töhfəsini verir. Məhz o, təhsil-tərbiyə ilə
bağlı xalqımızın min illər boyu yaratdığı,
zamanın, tarixin yaddaşına həkk etdiyi, milli
mənəvi dəyərlərə çevrilən ideyaları ilk dəfə
sistemli təhlil və tədqiq etməklə ciddi elmi
ümumiləşdirmələrin predmetinə çevirməyə nail
olmuşdur. "Azərbaycan təhsili Xalq Cümhuriyyəti
illərində (1918-1920)" (2003), "Azərbaycanın
təhsil siyasəti" (2 cilddə, 2005), "Azərbaycan
Müəllimlərinin qurultayları. I-IX" (2008),
"Azərbaycan Müəllimlərinin XIII qurultayı"
(2009) kitabları bu qəbildəndir. O, ixtisasca
riyaziyyatçı olsa da, son illərdə daha çox
təhsilşünas alim kimi tanınır, intensiv elmi
axtarışları, monoqrafiya, kitab və kitabçaları,
silsilə məqalələri ilə pedaqoq-alimlərin də
qibtə edə biləcəyi mənəvi xəzinə yaradıb.
"Azərbaycan təhsili islahat illərində" (2001),
"Təhsil millətin gələcəyidir" (2002),
"Azərbaycan Respublikasının dövlət rəmzləri"
(2002), "Təhsil sistemində monitorinq və
qiymətləndirmə" (2003), "Azərbaycan təhsili
müstəqillik illərində" (2003), "Azərbaycan
təhsili dünən, bu gün, sabah" (2006), "Davamlı
inkişaf və təhsil" (2007), "Prezident İlham
Əliyev və Azərbaycanda təhsilin inkişafı,
2003-2008" (2008), "Azərbaycan təhsili yeni
inkişaf mərhələsində" (2009), "50 ən yaxşı
məktəb, 100 ən yaxşı müəllim" (2009),
"Azərbaycan təhsili: islahatların uğurlu
nəticələri (2009-2010-cu illər)" (2010)
kitabları elmi-nəzəri dəyərinə, tarixi
əhəmiyyətinə, dərin məzmununa görə
təhsilşünaslığa dəyərli töhfədir. Bu kitablar
Misir müəllimin təhsil sahəsindəki xidmətlərini
əyaniləşdirməklə, tarixiləşdirməklə yanaşı, həm
də onu təhsil tarixi və təhsilşünaslıq sahəsində
səlahiyyətli söz sahibi kimi təqdim edir.
Bu günlərdə
işıq üzü görən "Azərbaycanın təhsil nazirləri"
("Bakınəşr", 2010, 240 s.) adlı kitabı Misir
müəllimin yeni bir elmi hesabatıdır. Ulu öndər
Heydər Əliyevin və Azərbaycan Respublikasının
Prezidenti İlham Əliyevin işıqlı, aydın çöhrəli
portretləri ilə açılan bu kitab müqəddəs sözün
işığından doğan, nazir təfəkküründən süzülərək
yeni məzmun və mahiyyət kəsb edən nurlu bir
işıq, vətənimiz qarşısında xidmətləri olan
insanlara (nazirlərə) ucaldılan mənəvi bir
abidədir ki, onun da müəllifi professor Misir
Mərdanovdur.
Kitaba yazılan
"Ön söz" Azərbaycan təhsilinin ən qədim
zamanlarından bu günə kimi olan dövrünə işıq
tutur, həcmcə böyük olmasa da məzmun,
problematika, işlənmə səviyyəsi, fakt və
hadisələrin tarixilik və müasirlik baxımından
müqayisəli təhlili, şərh üslubu ilə akademik
səciyyə daşıyır. Azərbaycanda təhsil sahəsində
aparılan uğurlu işlər, buraxılan nöqsanlar,
onların obyektiv və subyektiv səbəbləri
müəyyənləşdirilir, təhsil quruculuğu ayrıca,
əlahiddə şəkildə deyil, dövrün ictimai-siyasi
hadisələri fonunda təhlil və tədqiq olunur,
azərbaycanlı ziyalıların (nazirlərin) ömür
kitabının həm məşəqqətli, həm də fərəhli
səhifələri vərəqlənir. ADR, sovet hakimiyyəti və
müstəqillik illərində təhsilin məzmununda
aparılan islahatların xarakteri, səciyyəvi
xüsusiyyətləri önə çəkilir. Sərt və ciddi
qanunların tətbiqi ilə səciyyəvi olan keçən
əsrin 30-cu illərində məktəblə bağlı qəbul
edilmiş qərarların, sinfi mübarizənin
gücləndirilməsi haqqında Stalin ideyasının
təhsildə demokratik ənənələrin inkişafını
ləngitməsinin, yeni arzuolunmaz istiqamətin
formalaşmasının əsasını qoyduğu bildirilir.
Əsaslandırılır ki, o dövrdə milli dəyərlər sərt
şəkildə arxa plana keçirildi, saxta bolşevik
beynəlmiləlçiliyi aparıcı amilə çevrildi,
təhsilin məzmunu tamamilə sovet ideologiyasının
prinsiplərinə tabe etdirildi. Müəllif haqlı
olaraq 30-cu illərdə məktəb haqqında qəbul
edilmiş qərarları təkcə siyasi sənəd deyil, həm
də pedaqoji prosesə Sov.İKP-nin rəhbərliyini
təmin edən metodoloji proqram kimi
qiymətləndirir.
Keçmişi
pisləmək düzəltməkdən asandır. Misir müəllim
inkarçılıq stixiyasından çıxış edərək o dövrü
pisləmir, əksinə, ulu öndərimiz Heydər Əliyevin
"1920-ci ildən 1991-ci ilə qədər Azərbaycanın
həyatında xüsusi bir dövr olmuşdur. Azərbaycan
müstəqil olmamışdır, ancaq Azərbaycan xalqı
böyük inkişaf yolu keçmişdir" - müddəalarını o
dövr tariximizin obyektiv öyrənilməsinin
metodoloji əsası kimi qəbul edir, sovet
hakimiyyəti illərində təhsil quruculuğu ilə
bağlı konseptual problemləri məhz həmin
prizmadan işıqlandırır. Yaxın tarixi keçmişə
obyektiv qiymət vermənin yeganə elmi yolu
belədir. Professor Misir Mərdanov bu
konsepsiyaya əsaslanaraq sübut edir ki, xalq
maarifinin, məktəbin nailiyyətlərini itirmək,
əldə edilənlərin ən yaxşılarını, məktəbin
prinsipial özülünü inkar etmək olmaz. Tarixən
rasional toxumlardan, rüşeymlərdən cücərib boy
atmış, sistem halını almış ideyaları möhkəm özül
üçün qəbul etməsək, bunun üzərində gələcəyin
binasını ucalda bilmərik. Dəhşətli Stalin
terroru vaxtı da, sonralar da pedaqoji fikirdə,
təhsil quruculuğunda işıqlı cəhətlər çox olmuş,
pedaqogikamız yüksək ideallar və məqsədlər
uğrunda mübarizəyə hazır nəslin tərbiyəçisi
olmuş, Azərbaycan pedaqoji elmində
təhsil-tərbiyənin strategiyası və taktikası
hazırlanmış, məktəbdə isə həyata keçirilmişdir.
Doğrudur, sovet hakimiyyəti illərində müstəqil
dövlət siyasətimiz, aydın milli ideologiyamız
olmayıb, xalqın milli təfəkkürünün daşıyıcıları
olan on minlərlə ziyalı günahsız ittiham edilib,
ölüm və cəza maşını fasiləsiz işləyib. Ancaq bu
heç də o demək deyil ki, məktəbimiz, təhsilimiz
inkişaf etməyib.
Son yüz ildə
təhsilin inkişaf tendensiyalarını təhlil edən
professor Misir Mərdanov bu qənaətə gəlir ki,
qazandıqlarımız itirdiklərimizdən daha çoxdur.
O, yazır: "Mən təhsil naziri kimi müxtəlif
ölkələrdə, o cümlədən qonşu İran və Türkiyə
respublikalarında dəfələrlə xidməti səfərlərdə
olmuşam. Bu səfərlər zamanı bir fakt məni həmişə
qürurlandırıb: Azərbaycanda insanların təhsil
səviyyəsi hər iki ölkədəkindən qat-qat
yüksəkdir. Sovet dövründə ən ucqar kəndlərimizdə
belə məktəblər fəaliyyət göstərib və
Azərbaycanda savadsız adam yoxdur. Bütün bunlar
bizim bugünümüz üçün etibarlı zəmin olubdur.
Əgər belə olmasaydı, biz öz müstəqilliyimizi
bərpa edib Azərbaycanı uğurla irəli apara, daha
böyük nailiyyətlərə, cəsarətli islahatlara imza
ata, təhsilimizi, mədəniyyətimizi,
iqtisadiyyatımızı müasir tələblər səviyyəsində
inkişaf etdirə bilməzdik" (s.21).
Yetmişillik
keçmiş elə bir tarixi materialdır ki, onu
tənqidi mövqedən dərk edib qiymətləndirmədən,
nailiyyətlərimiz, səhvlərimiz barədə tam həqiqət
olmadan ictimai özünüdərk və millətin tərəqqisi
mümkün deyil.
Dəyərli
kitabları oxuyanlar dəyərli insanlarla görüşmüş
kimi olurlar. Bu kitabı oxuyanlar zamanın
yaddaşına yazılan dəyərli şəxsiyyətlərlə -
xalqının tarixində, taleyində, böyüyən nəslin
təhsil-tərbiyəsində böyük rol oynayan insanlarla
-Azərbaycanın xalq maarifi və dini etiqad
nazirləri (N.Yusifbəyli, R.Qaplanov,
H.Şaxtaxtinski, N.Şahsuvarov), xalq maarif
komissarları (D.Bünyadzadə, M.Quliyev,
R.Axundov, M.Məmmədov, A.Sultanova, M.Ağayev,
M.Cuvarlinski, M.Şahbazov, M.Əfəndiyev,
M.Məmmədov, M.İbrahimov, M.Ələkbərov), xalq
maarif nazirləri (M.Mehdizadə, R.Rəhimov,
E.Qafarova, K.Rəhimov, T.Hacıyev), texniki peşə
təhsili komitəsinin sədrləri (Ə.Ənnağıyev,
M.Ağayev, T.Allahverdiyev, H.İsayev), ali və
orta ixtisas təhsili komitəsinin sədrləri
(Ş.Məmmədov, A.Qarayev), ali və orta ixtisas
təhsili nazirləri (Z.Hüseynova, D.Quliyev,
Q.Əliyev, A.Abbasbəyli), xalq təhsili nazirləri
(M.Məmmədov, R.Feyzullayev, F.Cəlilov) və təhsil
nazirləri (L.Rəsulova, M.Mərdanov) ilə görüşür,
bu insanların qazandıqları təcrübə ilə,
dünyagörüşləri və həyat fəlsəfələri ilə yaxından
tanış olurlar. Kitabda onların yaradıcılığının
özünəməxsus çalarları, onların təhsil
tariximizdəki yeri və mövqeyi, pedaqoji
nəsillərin taleyində oynadıqları rol yeni
pedaqoji təfəkkür işığında geniş və hərtərəfli
şəkildə araşdırılır.
Millətin
mədəni gücü onun siyasi gücündən daha dərin
olur. Millətin əzəməti onun hər bir
nümayəndəsində öz əksini tapır. Millətin güclü
olması milli ideologiya ətrafında sıx birləşməsi
ilə bağlıdır. İdeya insanı və dünyanı hərəkətə
gətirən yeganə fikir axınıdır. Nəsib bəy
Yusifbəyli, Rəşid xan Qaplanov, Həmid bəy
Şaxtaxtinski, Nurməmməd bəy Şahsuvarov
əqidələri uğrunda, Dadaş Bünyadzadə, Mustafa
Quliyev, Ruhulla Axundov, Maqsud Məmmədov, Ayna
Sultanova, Məmməd Çuvarlinski, Müseyib
Şahbazov... ideologiya naminə öldürüldülər. Bu
şəxslər Azərbaycanın xalq maarifinə və təhsil
sisteminə rəhbərlik etmiş insanlardır. Onların
hamısı "xalq düşməni" kimi mühakimə edilib,
repressiyaya məruz qalıblar.
Onların
şəxsiyyətləri ilə tanışlıq insanın fikir
dünyasını genişləndirir, hiss və duyğu aləmini
zənginləşdirir. Belə insanlar heç vaxt ölmür,
dünyaya gələn hər yeni nəsillə yenidən dünyaya
gəlir, oxunduqca, xatırlandıqca yaşayırlar.
Ümumiyyətlə, insanlar ölərkən birdəfəlik
ölmürlər, tamam yox olmurlar, nə qədər ki,
onları xatırlayan, onların səslərini,
sifətlərini yaddaşında saxlayan adamlar durur,
bu ölənlər də hələ yaşayır - fikirlərdə,
xəyallarda, təsəvvürlərdə... F.Dostayevski haqlı
olaraq yazırdı ki, xalq ancaq sevdiyi insanları
yaddaşında saxlayır.
Təkrar-təkrar
nəzərdən keçirdikcə bir daha yəqin edirsən ki,
bu kitab 1918-2010-cu illərə kimi davam edən
böyük və çox mürəkkəb, kəşməkəşli təhsil
tariximizin bütöv bir mərhələsinin parlaq
salnaməsidir.
Bəşəriyyət
gələcəyə, baxışlarını keçmişə yönəldərək gedir.
İnsanlar gələcək haqqında yalnız keçmiş əsasında
mühakimə yürüdə bilirlər. Keçmiş nəsillər bizim
üçün sualların hazır həllini deyil, özünü qoyub
gediblər (Seneka). Keçmişinə xor baxan,
gələcəyinə kor baxar. Misir müəllimin
yaradıcılıq manerasına bələd olan adam kimi deyə
bilərəm ki, böyük elmi səriştə və ciddi
məsuliyyətlə, yüksək həvəs, enerji, şövq və zövq
ilə hazırladığı bu kitab o dövrün təcrübə və
müdrikliyini müasirlərimizə çatdırır,
tariximizin yaddaşından müasirliyimizə işıq
salır, tarixi-pedaqoji irsə müasir baxış həyata
keçirir.
Kitabda
Azərbaycan cəmiyyətinin mövcudluğunun,
fəaliyyətinin, bütövlükdə həyatının
ideya-konseptual prinsiplərində yeni milli
mənəvi dəyərlərin formalaşdığı 70-ci illər
mərhələsinə xüsusi diqqət yetirilir. Ulu öndərin
14 iyul 1969-cu ildə hakimiyyətə ilk gəlişi
Azərbaycanın tərəqqiyə dönüşü, cəmiyyətin
keyfiyyətcə irəliyə, milli özünüdərkə, milli
özünəqayıdışa dönüşün başlanğıcı oldu. Qısa
müddətdə cəmiyyət həyatının bütün sahələrinin
sürətli yüksəlişi, istehsalın, elmin,
mədəniyyətin, mənəviyyatın tərəqqisi əslində
daha böyük nailiyyətlərin - milli ruhun
inkişafına, milli özünüdərkin və milli qürurunun
yüksəlməsinə səbəb oldu. Bütün bunlar az sonra
müstəqil Azərbaycan dövlətinin yaranmasına
xidmət edən əzəmətli planın tərkib hissələrini
təşkil etdi. Misir müəllim 70-80-ci illəri
Azərbaycanın intibah dövrü kimi
səciyyələndirərək belə qənaətə gəlir ki, həmin
illərdə təhsilimiz sürətlə inkişaf etməsəydi,
keçən əsrin 90-cı illərində imperiya
hakimiyyətinin təzyiqi bir az zəifləyən kimi,
uzun illərdən bəri zamanın diqtə etdiyi təhsil
siyasəti əsasında tərbiyə almış millətimizin
indiki nəsli milli ruhla azadlıq mübarizəsinə,
istiqlal mücadiləsinə qalxa bilməzdi.
80-ci illərin
sonu-90-cı illərin əvvəllərində müstəqillik
hərəkatının genişlənməsinə aparan çətin,
ziddiyyətlərlə dolu tarixi yolun mühüm, bəlkə də
başlıca mərhələlərindən biri, şübhəsiz, 70-ci
illərin ümumi milli yüksəlişi və onun sayəsində
xalqın daha da qabarıq mübarizlik ruhunun
formalaşması olmuşdur. Bu illərdə Heydər
Əliyevin uzaqgörənliklə istiqamətləndirdiyi ən
dəyərli təhsil ənənələri kitabda genişliyi ilə
təhlil olunmuş, müstəqilliyimizin ilk illəri
gələcək islahatlara hazırlıq, 1993-1998-ci
illəri axtarışlar, yeniliklərin öyrənilməsi,
1998-ci ildən sonrakı dövr dünya təhsilinə
inteqrasiya, dövlət proqramları və beynəlxalq
layihələrin reallaşdırılması, əsaslı quruculuq,
tədrisin keyfiyyətinin yüksəlişi və islahatlar
dövrü kimi xarakterizə olunur.
Kitaba daxil
edilən 200-ə yaxın şəklin hər birinin məna
yükünü, pedaqoji-psixoloji siqlətini,
ictimai-siyasi əhəmiyyətini dərindən duymaq
yüksək zövq tələb edir. Bu mənada kitabda
verilmiş hər bir şəklin yerli-yerində
işlədilməsi və hər bir şəklin məzmun və
ideyasını tamamlayan şəkilaltı yazıların
verilməsi faktları bir daha göstərir ki, müəllif
təhsil tariximizin incəliklərini bilməklə
yanaşı, bədii tərtibat sahəsində də zəngin
təcrübəyə malikdir.
Kitabda
diqqəti cəlb edən məziyyətlərdən biri xalqımızın
o illərdəki düşüncə tərzinin, həyata
baxışlarının, təhsil sahəsindəki
nailiyyətlərinin elmi fakt və hadisələrin
fonunda təhlil edilməsidir. Ensiklopedik bir
mənbə olan bu yazılar oxucunu xəyalən çox da
uzaq olmayan yaxın keçmişə aparır və düşündürür.
Nazirləri yetirən və yaşadan ictimai-siyasi,
elmi-mədəni və pedaqoji mühitin ən xarakterik və
qabarıq cəhətlərini əks etdirən tərcümeyi-hal
xarakterli yazılar onların şəxsiyyəti, mühiti
haqqında dolğun məlumat verməklə bərabər həm də
professor Misir Mərdanovun yaradıcılıq
imkanlarının genişliyinə dəlalət edir, onun
yeni-yeni keyfiyyətlərini üzə çıxarır. Etiraf
edək ki, sələfləri olan nazirlər haqqında Misir
müəllimin səmimi fikirləri həm də onun öz
şəxsiyyətinin böyüklüyünə dəlalət edir. İlk
mənbələr - arxiv sənədləri və nazirlərin ailə
üzvlərinin təqdim etdiyi materiallar əsasında
hazırlanan bu oçerklərdə fərqləndirici cəhət
müəllifin təqdim etdiyi nazirlərin şəxsiyyəti
ilə yaradıcılığını bütöv görmək bacarığıdır,
yəni hər yazıda bir nazirin portreti cızılır,
həyatı, ictimai-siyasi, pedaqoji fəaliyyəti,
elmi əsərləri vasitəsilə onun şəxsiyyətinə işıq
tutulur, təhsil tariximizdəki yeri və rolu
müəyyənləşdirilir. Onların yaradıcılığı hər cür
senzura məhdudiyyətindən və ideoloji buxovlardan
azad bir şəraitdə tam şəkildə ortaya çıxarılır.
M.Mərdanov tərcümeyi-halları təqdim edərkən quru
sxematizmdən, cansız və duyğusuz nüanslardan
qaçaraq, duyğu və düşüncələri ilə özünün dərk
etdiyi, gördüyü və görmək istədiyi nazir obrazı
yaradır. Dolğun və məzmunlu tərcümeyi-hallar,
fərqləndirici şriftlə verilən əlamətdar
hadisələr, şəkillər nazirlər haqqında oxucuda
tam təsəvvür yaratmaq işinə xidmət edir. O,
özündən əvvəlki nazirlərin fərqləndirici
xüsusiyyətlərini, Azərbaycan dövlətinə və
dövlətçiliyinə xidmətlərini ön plana çəkməklə
sanki həm də öz portretini çəkmiş olur.
Yüksək
poliqrafik nəşr nümunəsi olan kitabın ərsəyə
gəlməsində redaktor kimi siyasi elmlər üzrə
fəlsəfə doktoru Bayram Hüseynzadənin,
tərtibçilər Bəşarət Məmmədovun, Şamxəlil
Məmmədovun, Ədalət Daşdəmirovun, Elman
Əbdülovun bu sahədəki peşəkarlıqlarını qeyd
etmək yerinə düşərdi.
...Müdriklərdən biri deyib ki, tarix yazmaq,
tarix yaratmaq qədər çətindir. Azərbaycan
Respublikasının təhsil naziri Misir Mərdanov
ölkəmizdə həyata keçirilən təhsil islahatlarında
rəhbərliyi və şəxsi iştirakı ilə tarixin
yaddaşında qalan işlər görür, həm də gördüyü bu
işlərin tarixini yazır. Tarixdə isə tarixi
yaradanlarla yanaşı, həm də tarixi yazanlar
qalır.
Fərrux RÜSTƏMOV,
ADPU-nun pedaqoji fakültəsinin dekanı,
pedaqoji elmlər doktoru, professor |
|
