| 
								 
								
								Mənim üçün dünyaya pəncərə olan, bir növ 
								fəaliyyətimin salnaməsi hesab etdiyim 
								"Azərbaycan müəllimi" qəzetində çalışdığım 38 il 
								ərzində çoxunun ilk qələm məhsulunun çapına 
								kömək etmişəm. Qonorarın maddi kömək olduğu 
								dövrdə hər ay iki-üç məqaləsinin işıq üzü 
								görməsinə çalışdığım alimlər içərisində yaxşılıq 
								və xeyirxahlığı unutmayanlar üç-dörd nəfərdir. 
								Onlardan biri professor Fərrux Abbas oğlu 
								Rüstəmovdur.  Qubada direktor işləyəndə, sonra 
								Azərbaycan Dövlət Pedaqoji İnstitutunda (indiki 
								ADPU) aspirant olanda, hazırda kafedra müdiri, 
								fakültə dekanı kimi vəzifə sahibi olanda da eyni 
								cür, sabit təbiətlidir: insanlara diqqətli, 
								dostlara sədaqətli, böyüklərə mehriban 
								münasibətlidir. 
								
								
								 Həyat 
								son mənzili - dayanacağı bəlli olmayan bir sürət 
								qatarına bənzəyir; qəribə bir aləmdir; çoxsaylı 
								dayanacaqlarda mənzil başına çatmış sərnişinlər 
								bir daha o qatara qayıda bilmirlər. Bu qatarda 
								azmı-çoxmu yol gedirik, kimlərəsə yol yoldaşı 
								oluruq, ünsiyyət yaradırıq və bizdən sonra bu 
								qatara kimlər əyləşmirlər?! Ömrün sürət 
								qatarında gedənlərin izi qalmır, yaddaş 
								dünyasında isə çox şey iz buraxır, nəsil-nəsil 
								insanların bəhrələndikləri mənəvi-maddi 
								sərvətlərsə qalır. Ömrünü bu sərvətlərin 
								öyrənilməsinə sərf edənlər, dünya elmini 
								araşdıranlar xoşbəxtdirlər, - fikrinin 
								tərəfdarıyıq. Və qələm məhsulumuzda belə bir 
								soydaş barədə söhbət açacağıq. 
								
								
								Bu gün, islahatlar aparılan bir zamanda 
								Azərbaycan təhsilinin dünya, o cümlədən Avropa 
								təhsilinə inteqrasiya olunduğu vurğulanır. Təbii 
								ki, ortaya sual çıxır: Görəsən, Şərq elmi 
								yaranması və inkişafı üçün Qərb elmindən 
								qaynaqlanmışdır? Bu sualın cavabının axtarılması 
								məsələyə geniş kontekstdə baxılmasını tələb 
								edir. Məqsəd Şərqlə Qərbi qarşı-qarşıya qoymaq 
								deyil. Məsələ Şərq və Qərb xalqları mənəvi 
								mədəniyyətinin tarixini açıqlamaq, onların hər 
								birinin ictimai fikir tarixinin, o cümlədən 
								pedaqoji fikir salnaməsinin qədimliyi və 
								zənginliyini obyektiv dəyərləndirməkdir. Sovet 
								İttifaqı dağıldıqdan sonra siyasi və dövləti 
								müstəqillik qazanmış xalqların öz soykökünə 
								qayıdışı, tarixini və mədəniyyətini yeni 
								rakursda öyrənmələri təbii və qanunauyğun 
								sayılmalıdır. 
								
								
								Ümummilli liderimiz Heydər Əliyevin göstəriş və 
								tövsiyələri ilə tarix və mədəniyyətimizin, 
								ictimai şüurun ayrı-ayrı formaları ilə bağlı 
								sərvətlərin milli-bəşəri dəyərlər yönümündən 
								tədqiqi genişləndirildi. Bu baxımdan dünya 
								xalqlarının pedaqoji fikir tarixinin tədqiqi, 
								ali və orta ixtisas təhsili müəssisələrində 
								öyrədilməsi dünya təhsilinə inteqrasiya olunduğu 
								bir zamanda aktual və vacib bir məsələnin 
								həllinin reallaşdırılmasıdır. Ölkə 
								pedaqoqlarının bu istiqamətlərdə son illər 
								gördükləri işlər təqdirəlayiqdir. Pedaqoji 
								elmlər doktoru, professor Fərrux Rüstəmovun 
								çapdan buraxdırdığı "Şərqdə pedaqogika tarixi" 
								(2002), "Qərb pedaqogika tarixi" (2003) və "Yeni 
								dövrün pedaqogika tarixi" ("2004), N.Kazımov və 
								Ə.Həşimov, F.Sadıqov, Ə.Ağayev və başqalarının 
								pedaqogika kitabları Azərbaycan pedaqogika 
								tarixi elmini zənginləşdirən çox dəyərli 
								əsərlərdir. 
								
								
								*** 
								
								
								Beynəlxalq Pedaqoji Akademiyanın həqiqi üzvü 
								(Moskva, 1998), akademik M.Mehdizadə və "Gənc 
								alimlər" mükafatları laureatı Fərrux Abbas oğlu 
								Rüstəmovun 50 yaşı tamam olur. Qərbi 
								Azərbaycanın Göyçə mahalının Cil kəndində 
								dünyaya gəlmiş F.Rüstəmov 42 yaşında pedaqoji 
								elmlər doktoru alimlik dərəcəsi almış hələlik 
								ilk pedaqoqumuzdur. O, Azərbaycan Dövlət 
								Pedaqoji İnstitutunun pedaqoji fakültəsini 
								bitirib. Qubada müəllim və məktəb direktoru 
								işləyib, ordu sıralarında həqiqi hərbi xidmətdən 
								sonra ADPU-nun aspiranturasında oxuyub. 
								
								
								Sələfləri - professor Ə.Seyidov, akademik 
								M.Mehdizadə, professor M.Muradxanov, professor 
								H.Əhmədov, professor A.Kərimov, professor 
								Y.Talıbov, professor B.Əhmədov və başqalarının 
								tədqiqat ənənələri və fəaliyyətlərinin layiqli 
								davamçısı olan F.Abbas oğlu genişmiqyaslı 
								araşdırmalar müəllifidir. Həmin araşdırmaların 
								nəticəsi olan əsərlərin - monoqrafiyaların, 
								kitab və kitabçanın sayı 35-dən çoxdur. 200-dən 
								çox elmi məqalə və tezis, 200-ə qədər 
								elmi-pedaqoji, publisistik yazısı işıq üzü 
								görmüşdür. 
								
								
								Bu müxtəlif həcmli və problemli əsərlərin nəşri 
								coğrafiyası çox genişdir: Moskva, Tbilisi, 
								Təbriz, Səmərqənd, Çeboksarı... 
								
								
								Professor F.Rüstəmov həm də "Pedaqoji 
								tədqiqatlar" elmi-pedaqoji jurnalının redaktoru, 
								"Pedaqoji Universitet Xəbərləri" 
								(pedaqoji-psixoloji elmlər seriyası) elmi 
								məqalələr məcmuəsinin məsul katibidir. Hazırda 
								ADPU-nun Ümumi pedaqogika kafedrasının 
								professoru kimi fəaliyyət göstərən F.Abbas oğlu 
								Azərbaycan Dövlət Pedaqoji Universitetinin 
								pedaqoji fakültəsinin dekanıdır. 
								
								
								Azərbaycanın pedaqoq alimləri sırasında 
								özünəməxsus yeri və rolu olan Fərrux Rüstəmovun 
								son dörd kitabı dünya pedaqoji fikir tarixini 
								öyrənmək baxımından dəyərli əsərlərdir. 
								
								
								Ötən əsrin 70-ci illərinə qədər türk xalqlarının 
								ən qədim abidələri Orxon-Yenisey abidələri 
								sayılırdı. Qızıl şahzadənin tanınması özünü 
								sivil elan edən xalqları fakt qarşısında qoydu: 
								türklərin hələ b.e.ə. V əsrdə əlifbası olmuşdur. 
								XIX əsrdə Fransada tapılmış marala bənzər 
								iribuynuzlu keyik kitabəsi üzərindəki yazının 
								1993-cü ildə türk alimləri tərəfindən oxusu isə 
								başqa bir faktı aşkara çıxardı: "Atəşə inanaraq 
								tək Tanrını dərk etdilər" yazısının 4 min 500 il 
								yaşı vardır! 
								
								
								Bu qəbildən olan faktlar, mövcud materiallar 
								qədim Şərqin ilk elmi biliklərin vətəni olmasını 
								təsdiqləyir. Fərrux Rüstəmov "Şərqdə pedaqogika 
								tarixi" əsərində Babil, Hindistan, Çin, Fələstin 
								ölkələri xalqlarının "bəşəriyyətə misli-bərabəri 
								olmayan bir təcrübə qoyub" getdiklərini qeyd 
								etmişdir. Mərhum filosof Z.Məmmədovun: "Orta 
								əsrlərdə Qərb ölkələrində - xristian aləmində 
								din ictimai şüurun digər formaları üzərində 
								hakim kəsildiyi, fəlsəfənin "sxolastikanın 
								kənizinə" çevrildiyi bir vaxtda müsəlman 
								Şərqində yüksək səviyyəli elmi fəlsəfi təlimlər 
								var idi" - fikrinə istinad edən müəllif yazır: 
								Qərbdə dünyəvi elmlərin qadağan edildiyi, yalnız 
								dini elmlərin öyrənildiyi bir dövrdə Şərq 
								intibahı Qərbə təsir göstərmişdi. İngilis 
								şərqşünas alimi U.M.Vott "Orta əsr Avropasına 
								İslamın təsiri" kitabında yazırdı: "Şərq 
								alimlərinin tədqiqatları olmasaydı, Avropada elm 
								və fəlsəfə belə sürətlə inkişaf edə bilməzdi". 
								14 çap vərəqi həcmində olan kitabın girişində 
								Fərrux müəllim N.Tusi, R.Vinter, C.Nehru kimi 
								elmi təfəkkür sahibləri və ictimai xadimlərin 
								fikir və mülahizələrinə əsaslanmaqla Yaxın, Orta 
								və Uzaq Şərqdə yaşamış və yaşayan şumer, hind, 
								çin, türk, ərəb, fars, tacik və b. xalqların 
								"təlim-tərbiyə ilə bağlı min illər boyu 
								yaratdığı nəzəriyyə və təcrübə ilə" tələbə, 
								magistrant və pedaqogika tarixçilərini tanış 
								etmək məqsədilə "Şərqdə pedaqogika tarixi" 
								tədris vəsaitini araya-ərsəyə gətirmişdir. 
								
								
								Qədim Şumer məktəblərində təlimin əsas məqsədi 
								sənət öyrətmək olmuş, həmçinin ilahiyyat, 
								coğrafiya, nəbatat, zoologiya, mineralogiya, 
								qrammatika ilə də bağlı savad verilmişdi. 
								Ebubbaların (ilk məktəblərin) mirzələrinin 
								ailələrində, sonralar məbəd və saraylarda 
								yarandığını qeyd edən müəllif Şumer 
								məktəblərində mövcud olmuş proqramlardan bəhs 
								etmiş, məktəb təhsilinin tədricən genişlənərək 
								aristokratlarla, ruhanilərlə yanaşı, 
								sənətkarları və tacirləri də əhatə etdiyini 
								göstərmiş, şumerlərin ailə tərbiyəsinə yüksək 
								qiymət verdiyindən, əxlaq tərbiyəsi ilə bağlı 
								fikirlərin əksini tapmış nəsihətlərdən, 
								"Bilqamıs" dastanının pedaqoji dəyərlərindən 
								bəhs etmişdir. 
								
								
								Qədim Misirdə ailə tərbiyəsi və təlimi qadınla 
								kişi arasında qarşılıqlı münasibətlərin 
								xarakterini əks etdirmiş, misirlilər daş, ağac, 
								dəri, heyvan sümüklərində heroqliflərlə 
								yazmışlar. F.Rüstəmov pedaqoji metod və 
								vasitələrdən bəhs etmiş, təlimin peşələrə 
								hazırlıq məqsədi daşıdığından, hakim qrupların 
								inhisarında olan kahinlər və imtiyazlı adamlar 
								(1) və xırda məmurlar hazırlayan (2) məktəblər 
								haqqında söhbət açmışdır.  Bu baxımdan qədim 
								türklərdə tərbiyə ilə bağlı paraqraf da özünün 
								dərin məzmunu və üslub tərzi ilə seçilir. 
								 
								
								
								Kitabın ən böyük fəsli "Orta əsrlərdə Şərqdə 
								məktəb və pedaqoji fikir" adlanır.  
								
								
								Fərrux Rüstəmov dünya ictimai fikri və 
								pedaqoji-əxlaqi dəyərlərinin formalaşmasında 
								İslamın rolunu və yerini görkəmli alimlərin 
								fikir və mülahizələrinə söykənməklə 
								dəyərləndirmişdir. "Qurani-Kərim"də tərbiyə 
								məsələləri çox köklü şəkildə qoyulmuşdur. 
								Müəllif yazır ki, İslamda uşağın tərbiyəsi 
								baxımından inkişafı iki dövrə bölünür. Və 
								kitabda həmin dövrlər səciyyələndirilmişdir. 
								İslamda tərbiyənin baş metodoloji prinsipi 
								müəyyənləşdirildiyini vurğulayan müəllif 
								bilavasitə tərbiyə ilə bağlı ayələri 2 qrupda 
								təsnif etmiş, bunları oxuculara çatdırmış, elm 
								sözünün 850 dəfə qeyd edildiyi Quranda 
								tərbiyənin İlahi səciyyə daşıdığını, İslamda 
								tərbiyənin insan fitrəti ilə bağlılığını, ümumi 
								səciyyə daşıdığını, inandırıcı və qaneedici 
								olmasını, İslamda tərbiyəyə fərdi və ictimai 
								məsuliyyət kimi yanaşıldığını qeyd, şərh və 
								təhlil etmişdir. Kitabın müqaviq hissəsində 
								İslam müqəddəslərindən Məhəmməd Peyğəmbərin 
								(s.ə.s.) ədəb, əxlaq, natiqlik məharəti, iş və 
								cavanlıq, həya və namus, valideynlər, qadın, 
								sədəqə, nəfs, qeybət haqqında fikirlərinin 
								təqdim edilməsi onun dəyərini artırmışdır. 
								Həmçinin Həzrəti Əlinin fikirləri, oğlu İmam 
								Həsənə (ə) vəsiyyəti hissələri də öyrədici və 
								məzmunludur. 
								
								
								Kitabda Qaraxanlı türklərində tərbiyə 
								məsələlərinə işıq salınmışdır. M.Kaşqarlı, Yusif 
								Xas Hacib, Əhməd Yüknəki, Əhməd Yasəvi kimi 
								qüdrətli təfəkkür sahibləri türk tərbiyə sistemi 
								haqqında bir-birini zənginləşdirib dərinləşdirən 
								fikirlər qələmə almış, sufi və milli dəyərlərin 
								vəhdəti kimi tarixləşən sətirlər irs qoymuşlar. 
								
								
								Professor F.Rüstəmov həm də Azərbaycanda 
								pedaqoji elmin tarixini, onun ayrı-ayrı 
								dövrlərinin inkişaf səviyyəsini dərindən 
								öyrənmiş, "Azərbaycanda pedaqoji elmin inkişafı 
								yolları" adlı sanballı bir əsər yazmışdır 
								(2003). 
								
								
								Çoxlu sayda qəzet və jurnal məqalələri, 
								ayrı-ayrı əsərlərə verilmiş rəylər, opponent 
								çıxışları... Fərrux Rüstəmovun qələmindən 
								çıxmışdır. Professor H.Əhmədovun əsərlərinin 5 
								cildliyinin tərtibində də onun böyük əməyi 
								vardır. 
								
								
								F.Rüstəmovun "Qərb pedaqogika tarixi" kitabı bir 
								növ "Şərqdə pedaqogika tarixi" kitabının davamı 
								olan, Təhsil Nazirliyinin təsdiq etdiyi 
								(23.08.1999) "Pedaqogika tarixi" proqramının 
								tələblərinə uyğun yazılmış bir dərs vəsaitidir. 
								
								
								Ayrı-ayrı xalqların görkəmli tarixi-siyasi 
								xadimlərinin, sənət adamları və pedaqoji fikir 
								nümayəndələrinin təlimləri, əsərləri səbr və 
								təmkinlə izlənilmiş, obyektivlik və elmilik 
								prizmasından araşdırılmışdır. 
								
								
								Bir hikmətli kəlam var: Unutsaq unudularıq. Sən 
								keçmişə güllə atsan, gələcək səni topa tutar. 
								
								
								Fərrux müəllimi həmyaşıdlarından, həmkarlarından 
								fərqləndirən, eləcə də həmyaşıdlarına və 
								həmkarlarına sevdirən cəhətlərdən biri onun 
								yaxın keçmişdə yaşayıb yaratmış pedaqoqlar 
								nəslinə olan dərin hörmət və ehtiramı, onların 
								elmi-pedaqoji yaradıcılığına olan səmimi, 
								xeyirxah və humanist münasibətidir. 1999-cu ildə 
								onun çap etdirdiyi "Pedaqogika kafedrasının 
								tarixi: sələflər və xələflər" kitabı təxminən 7 
								çap vərəqi həcmində olub, ADPU-nun Ümumi 
								pedaqogika kafedrasının özül daşını qoyanlara, 
								burada çalışaraq haqq dünyasına qovuşanlara, 
								hazırda orada elmi-pedaqoji fəaliyyət 
								göstərənlərə layiqli töhfədir. 
								
								
								*** 
								
								
								Azərbaycanda pedaqoji və psixoloji elmlərin 
								cəmiyyət həyatına daha geniş nüfuz etdiyi bir 
								zamanda pedaqogika ilə bağlı dərslik və dərs 
								vəsaitinə böyük ehtiyac yarandı. Bu sahədəki 
								boşluğu doldurmaq baxımından Fərrux müəllimin 
								Gürcüstan Pedaqoji Elmlər Akademiyasının həqiqi 
								üzvü, professor Əmrulla Paşayevlə birlikdə 
								hazırladıqları kitab-dərslik 2002-ci ildə nəşr 
								olunmuşdur. 
								
								
								Hələ gənclik illərindən tədqiqatçı əməyi, şəxsi 
								keyfiyyətləri, çoxsaylı əsərləri ilə müasiri 
								olan tanınmış pedaqoq, psixoloq və metodist 
								alimlər, geniş pedaqoji ictimaiyyət tərəfindən 
								hörmət, sevgi və rəğbətlə qarşılanan professor 
								Fərrux Rüstəmov, demək olar ki, hər gün işləyir: 
								oxuyur, qeydlər aparır, səhifələri səhifələr 
								üstünə yığıb əsərlər hazırlayır. Yorulmur, 
								usanmır və burada Ş.Badler adlı bir əcnəbi 
								müdrikin fikri yada düşür: Çox işlədikcə daha 
								yaxşı işləyir və o qədər də həvəslə işləmək 
								istəyirsən.  
								
								
								Uğurlar olsun, Fərrux müəllim. 
								
								
								*** 
								
								
								Böyük Ömər Xəyyam demişdir: 
								
								
								Bir ucsuz-bucaqsız dairədə sən, 
								
								
								İki cür insanı xoşbəxt görərsən. 
								
								
								Bir qismi hər şeyi bilən, o biri 
								
								
								Xəbərsiz yaşayan dünya işindən. 
								
								
								Hər şeyi bilməklə, daha doğrusu, bilib 
								öyrənməklə ömrü tarixə çevirmək ən böyük 
								xoşbəxtlikdir. 
								
								
								Tarix çox şeyi unudur, çox adam əsrlərin qara 
								pərdəsinə bürünüb yoxa çıxır. Təkcə torpağa, bu 
								torpaqda yaşayan xalqa, xalqın adət-ənənələrinə, 
								adət-ənənələrin müqəddəs və ülvi mahiyyətinə 
								bağlananlar, halal əməyi, xeyirxah əməlləri ilə 
								insanların mənəviyyatında iz qoyanlar 
								yaşayırlar. Sağ ikən ürəklərdə özlərinə abidə 
								ucaldır, xatirələrdə əbədiləşirlər. Belələri 
								Allahın nuruna layiq görülənlərdir. S.Qəzvini 
								yazmışdır: 
								
								
								Tanrı da düşməndir mənəm deyənə, 
								
								
								Elmini əməldə göstərməyənə. 
								
								
								Elmini əməldə göstərən Fərrux Rüstəmovun 
								Azərbaycan pedaqoji elmini yeni əsərlərlə 
								zənginləşdirəcəyinə ümid və inamla:  
								
								
								
								Şamxəlil MƏMMƏDOV, 
								pedaqoji elmlər üzrə fəlsəfə doktoru,  
								Azərbaycan Respublikasının əməkdar jurnalisti
								  |